Verhalen over gebondenheid en bevrijding

Copyright: Jan A. Baaijens, jongerenpastoraat

   

Jezus getuigt van Zichzelf in Luk.4:18-19: ‘De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om aan armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen die gebroken van hart zijn; om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid, om het jaar van het welbehagen van de Heere te prediken.’

Persoonlijke ervaringen 

In de loop der jaren heb ik ervaringen opgedaan met personen die occulte belast of demonisch gebonden waren. In een aantal gevallen was er sprake van druggebruik in het verleden. Ik beschrijf dit onder de subtitel ‘Verhalen over verslaving’. Bij anderen was er een overlap met psychische problemen en geestelijke pijn uit het verleden. Het is belangrijk om dit te leren onderscheiden. Een belangrijke uitgave op dit gebied is het boek ‘Demonie & psychiatrie’van Wilkin van de Kamp (uitgegeven in december 2011). In zulke gevallen is samenwerking met christelijke psychiatrische hulpverlening van belang. 

             

In de verhalen en gebeurtenissen die nu volgen komt dit ook naar voren. In de pastorale geestelijke hulpverlening is ervaring op het gebied van gebondenheid en bevrijding belangrijk. We zien hierin ook de rijke werking van de Heilige Geest en leren daarbij de geestelijke principes vanuit Gods Woord. Het is opmerkelijk dat veel beschadigde mensen in de maalstroom van demonische misleiding terechtkomen.                     

                                        

Door de waarheid van Gods Woord worden gelovigen bevrijd van de leugen. Jezus leert Zijn discipelen in Joh.8:31-32: ‘Als u in Mijn woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen, en u zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken.’Jezus Zelf is ‘de Weg, de Waarheid en het Leven’ (zie Joh.14:5).

Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven

Hij bevrijdt ons van de misleiding en de leugen. Hij is het Licht der wereld, Die de duisternis verdrijft. Hij verklaart in Joh.8:36: ‘Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn.’ Gelovigen dienen te staan in deze vrijheid. We lezen hierover in Gal.5:1: ‘Sta dan in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten.’ Eigenlijk staat er vanuit het Grieks, dat je tot vrijheid bent bevrijdt. Dit komt verderop in de eerste geschiedenis duidelijk naar voren. Dit recente verhaal is voor mij een bijzonder leerzame ervaring geweest. Het doet veel met je als je de bevrijdende kracht van Jezus Christus van zo dichtbij mag meemaken. Ik wil het daarom ook graag met je delen. Bij alles wat we meemaken van het heil van onze machtige Koning komt Hem alle eer toe! Zie op de Overwinnaar Jezus Christus en leer Hem ook te volgen in de weg van de bevrijding!

                

Bevrijding voor een occulte belaste man 

Tijdens een jongerenbijbelstudie op 12 november 2011 had een deelneemster drie jongvolwassen kennissen meegenomen. Ze hadden al veel problemen in hun jonge leven meegemaakt. Twee van hen kenden al een houvast door het geloof in de Heere Jezus. De derde verkeerde nog in verdriet en twijfel.

Eerst hebben we die avond samen in de grote groep gezongen uit de gele bundel van de gezinskampen. We waren totaal met ca. 110 personen aanwezig. Het samen zingen van geestelijke liederen geeft al warmte in het hart. Veel van de liederen gaan over de liefde van Jezus en het persoonlijke werk van de Heilige Geest in het hart. Jongeren worden erdoor aangespoord om met hun zonden en problemen aan de voet van het kruis neer te knielen en omhoog te zien naar de Verlosser en Heelmaker. Door de striemen van Jezus is er immers genezing voor ons gekomen (Jes.53). Jezus is de goede Herder, Die leidt, beschermt en geneest. De Heilige Geest is de Helper en Vertrooster. Als je veel problemen kent in je jonge leven is het heerlijk als je bij tijden mag schuilen bij de Heiland. 

De occult belaste gelovige jonge man

De meegenomen gelovige jonge man van de oudere groep zat echter nog midden in de pijnverwerking van een ellendig verleden. Hij was vanuit een uiterst rechtse gemeente afkomstig en ontving van huis uit al geen liefde. Door de beschadigingen konden kwade machten binnen korte tijd hem geweldig overvallen. Daardoor ging hij zichzelf dwangmatig beschadigen, om een uitgang te vinden voor zijn innerlijke pijn.

Hij was in zijn jeugd totaal vervreemd van God en leefde toen een zondig leven. Door het lezen van de Christenreis van John Bunyan kwam hij tot inkeer. Daarna verdiepte hij zich intens in de Bijbel. De Heere raapte hem op ‘als een brandhout uit het vuur’. Hij heeft mogen getuigen van de opzoekende liefde van de Heere en wilde dicht bij Hem leven. 

Helaas bleven de onheilen en geestelijke problemen

 hem achtervolgen 

Je kunt er verderop in dit verslag meer over lezen, en ook over zijn geestelijke bevrijding. De heftige aanvallen van de kwade geesten probeerden hem tot verwoestende daden te brengen. Daarom kwam hij ook in de hulpverlening terecht. 

Ik werd daarna met hem in contact gebracht. We hadden al snel goede geestelijke, pastorale gesprekken. Zijn emotionele beschadigingen en geestelijke problemen heeft hij met mij gedeeld. Hij stond open voor hulp en gebed. Het was duidelijk dat hij bevrijding van demonische infiltratie nodig had. In de Naam van Jezus Christus is dat mogelijk! Hij wist zich door het geloof Zijn eigendom, maar de pijn en de boosaardige aanvallen waren hevig. 

Een hevige gebedsstrijd

We maakten een afspraak bij hem thuis. Al eerder op die avond werd ik tweemaal gebeld om vroeger te komen! Ik stapte zo snel mogelijk in mijn auto. Onderweg kwam het bekende lied ‘Heere der Heere, Koning der koningen’ in mijn hart. Ik voelde me hierbij rustig en zonder angst. Ik mocht zien op de machtige Heiland en op Zijn overwinnende kracht! 

De jongeman was die avond bezweken onder zwakte en duivelse aanvallen en was bezig zichzelf te pijnigen, terwijl de drie kennissen het zagen. Hij sloeg onder meer met zijn hoofd tegen een paal en wilde zichzelf wurgen. 

Hij werd al jaren gekweld met dwanggedachten

 om zichzelf te beschadigen en te doden 

Er ontstond een hevige gebedsworsteling. Een andere beschadigde jonge vrouw kon het niet aanzien en werd door emoties overmand. Ze was ook op de Bijbelstudie geweest en al langere tijd in twijfel en verdriet. De pijn uit het verleden vermengde zich met de heftige gebeurtenissen. Er werd gehuild en gebeden. Op het gebed van de andere jonge vrouw was er al een overwinning gekomen bij de gekwelde jonge man. 

Toen ik arriveerde zag ik deze vier jonge mensen in het donker op de parkeerplaats dicht bij elkaar staan en omarmd bidden. Er was een hevige geestelijke strijd gaande! De auto waarmee ze waren aangekomen stond niet op de handrem en had de intens verdrietige vrouw ook nog licht beschadigd. De occulte belaste jongeman bad inmiddels mee in de gebedsworsteling voor het behoud van deze jonge vrouw. Er was geen tijd te verliezen! Ik legde een hand op de nek van de jonge man en de verdrietige vrouw en sprak in de Naam van Jezus dat de boze machten moesten verdwijnen! 

We ontvingen samen Bijbelteksten en woorden in onze gedachten en spraken ze biddend uit. Zodoende spraken we ook Psalm 23 hardop uit. De verdrietige vrouw sprak de woorden uit Joh.3:16 na: ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet zal verderven, maar het eeuwige leven zal hebben.’

Het was een wonderlijk moment, buiten in het donker. We hielden biddend en bemoedigend de handen op de gekwelde personen.

Daarna zijn we met z’n vieren naar binnen gegaan. We hebben daar verder samen gebeden, Gods Woord doorgegeven en gewezen op Jezus. Door Zijn striemen is er genezing. 

Jezus heeft de duivel overwonnen en verdreven

Hij heeft ook de emotionele pijnen weggedragen 

De geestelijk beschadigde vrouw wilde zelf dat we nog samen bleven bidden. Het is in zo’n situatie belangrijk dat er een andere vrouw bij is, die haar bemoedigend bijstaat. Dat gebeurde dan ook. Het was opmerkelijk dat haar stemgeluid steeds zachter werd, alsof ze wegviel. Verder werd er iemand gebeld voor professionele begeleiding, wat heel belangrijk is voor de rust en veiligheid van beschadigde mensen. De hulpverleenster kwam en heeft haar individuele begeleiding gegeven. Ze is daarna nog een poos bij ons geweest.

De verdrietige jonge vrouw stuurde ons via deze begeleidster nog een kort briefje met daarop de volgende woorden, zoals ik die herinner: ‘God heeft het gebed verhoord. Ik heb de rust gevonden. Ik heb de 666 uit mijn gedachten en mijn leven verwijderd.’

Het is voor mij duidelijk dat deze vrouw nog verdere professionele hulpverlening en begeleiding nodig heeft voor haar psychische problemen. Dit is dan ook verder via deze weg verlopen. Ik heb zelf contact gehouden met de jongeman. Hij werd ook begeleid door een ouderling en een predikant uit zijn kerkelijke gemeente. Met hen heb ik hierover contact gehad. 

We willen de Heere danken voor Zijn goedheid, leiding en hulp op die momenten van hevige strijd. Hij is een God van wonderen. 

God is de Verhoorder van de gebeden

Hij geeft bevrijding op het gebed 

Kwelgeesten van angst, twijfel, verdriet, boosheid en frustraties worden verdreven door de liefdevolle macht van Jezus Christus. Als we Hem biddend aan de mogen voorhouden, wil Hij Zich laten zien als de Overwinnaar in de geestelijke strijd! De wilskracht van emotioneel beschadigde mensen is vaak geknakt. Ik leerde bij deze heftige gebeurtenis dat je de wil niet moet forceren, zo van: ‘je moet nu geloven!’ 

Je moet bij emotioneel beschadigde mensen

 de wil niet forceren 

Je moet ze biddend in de handen van de goede Herder leggen. Je kunt dit doen door ze voor te houden dat ze het zelf niet meer hoeven te doen. Ze hebben al genoeg verliezen geleden in de geestelijke strijd. Geloven betekent letterlijk ‘je doen dragen’. In het Evangelie buigt de Heiland Zich tot je neer, met uitgebreide armen. Leg jezelf dan maar als een krachteloze neer in de liefdevolle handen van de Heiland. Geef je maar aan Hem over. Laat het maar aan je gebeuren. Een zwakke baby kan niet veel meer doen. Zo worden wij als een hulpeloos kind, dat troost en geborgenheid vindt. 

Verder moet er in de wapenrusting stand worden gehouden tegen nieuwe aanvallen. De zwakke plekken hebben herstel en nieuwe kracht nodig. De duivelen of demonen zoeken de zwakke deurtjes op. De poorten waar ze eens door zijn binnengedrongen, moeten extra worden bewaakt. Daar is geestelijke oefening en ervaring in de strijd voor nodig. Daarom moeten we biddend en wakend verder gaan, met het gelovig zien op Jezus. Hij is het Licht der wereld, Die de duisternis verdrijft. Hij spreekt nodigend tot ons: ‘Ik ben het Licht der wereld; wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben.’ 

Bevrijding van de demonische belasting

De 24-jarige gelovige man was emotioneel beschadigd door mishandeling en langdurige afwijzing, al vanaf zijn vroege jeugd, en heeft al heel wat dwanggedachten en zelfmoordpogingen achter de rug. Hij heeft daarbij meerdere malen een vloek over zich uitgesproken door te zeggen dat hij dood wilde en zelfmoord zou gaan plegen. Op 22-jarige leeftijd is hij tot geloof gekomen. De occulte aanvallen, boosheid, beschadigingen en dwanggedachten bleven hem echter plagen.

Na mijn eerste contact met hem kreeg hij bij vlagen ernstig aanvallen te verduren. Het was duidelijk dat de demonen hem in verhevigde mate aanvielen. Deze aanvallen kwamen bij teleurstellingen door zijn ADHD snel via negatieve gevoelens binnen, zodat hij waanzinnige dingen bedacht en wilde uitvoeren. Soms beukte hij met zijn hoofd tegen palen en zocht hij naar voorwerpen om daarna een zelfmoordactie te kunnen ondernemen. Gelukkig waren de drie winkels waar hij heenging op die maandag niet open. Hij wilde vervolgens een slang bij zijn voormalig huis ophalen, maar die slang lag daar niet meer. Later had hij bedacht dat hij diep in de nacht, als iedereen sliep, zichzelf zou neerschieten met zijn buks.  Het werd zo bestuurd dat hij de buks aan iemand, die toen bij hem was, meegegeven heeft.  Uiteindelijk heeft hij het wapen verkocht.

Omdat de geestelijke problemen aanhielden voelde ik mij op 9 december 2011 gedrongen om gezamenlijk te zoeken naar een oplossing en te bidden in de Naam van Jezus.

Ik begreep dat hij een vloek over zichzelf had uitgesproken, door steeds hardop te zeggen dat hij dood wilde

Hij heeft dan bewust gekozen voor de dood, ‘voor de oren van de demonen’. Het was nodig dat deze vloek zou worden verbroken en dat hij hardop zou kiezen voor het leven, zodat de boze machten dit duidelijk zouden weten.

Hij moest Jezus weer als zijn Heere gaan belijden en zijn positie in Hem duidelijk maken aan de geestelijke machten. Dit heeft te maken met de woorden van Jezus in Matth.10:32: ‘Ieder dan die Mij belijden zal voor de mensen, die zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is.’ In Luk.12:8 leert Hij ons: ‘En Ik zeg u: Ieder die Mij belijden zal voor de mensen, die zal ook de Zoon des mensen belijden voor de engelen van God.’

In de Naam van Jezus moet elke knie zich buigen. In Zijn Naam worden ook de boze machten onderworpen aan Hem. Dit heeft te maken met Zijn overwinning aan het kruis en Zijn verhoging door God. Satan en zijn demonen beseffen dit maar al te goed. We lezen in Filip.2:9-11: ‘Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en heeft Hem een Naam geschonken boven alle naam, opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen elke knie van hen die in de hemel, en die op aarde, en die onder de aarde zijn, en elke tong zou belijden dat Jezus Christus de Heere is, tot heerlijkheid van God de Vader.’

Ik besefte dus dat hij welbewust en openlijk moest gaan kiezen voor het leven. Dit is een wilsbesluit. Hij moest zijn wil aanspreken. Ik werd hier ook bij bepaald door het verhaal over Karin, dat ik mij herinnerde uit het boek van Teun Stortenbeker van st. De Hoop. Dit verhaal heb ik ook verteld tijdens de sessie op 9 december bij mij thuis. Ik laat dit verhaal eerst volgen. 

Hoe Karin tot licht kwam

Een jonge vrouw was eens bij st. De Hoop opgenomen. Ze wordt Karin genoemd in het boek ‘Als Jozef je zoon is’ van Teun Stortenbeker. Ze was christin en al goed geholpen. Ze kwam alleen nog vaak te laat bij het morgenontbijt. Toen een begeleidster haar in haar kamer opzocht, lag ze met haar hoofd onder de deken. Bij het openschuiven van het gordijn deed ze de deken nog meer over zich heen. Het was alsof ze bang was voor het licht. Tijdens het gesprek dat volgde vertelde ze eindelijk haar verhaal. Ze vertelde: ‘Als ik het ‘s morgens licht zie worden, krijg ik een akelig gevoel over me, ik heb een hekel aan de dag.’

Als kind had ze meegemaakt dat haar vader bij de overburen was doodgeschoten. Ze gaf te kennen: ‘Ik heb niet alleen een hekel aan de dag, maar aan het hele leven! Dat heb ik al vanaf mijn zevende jaar. Sinds de dag dat mijn vader werd vermoord.’ Toen het haar werd meegedeeld was ze naar de zolder gerend en onder haar deken gekropen. Ze zei: ‘Ik heb geschreeuwd en gehuild, en herhaalde voortdurend de woorden: ‘Ik wil niet meer leven, ik wil dood.’ Nu had ze nog een hekel aan het licht van de aanbrekende morgen.

De begeleidster heeft haar toen ‘een bevrijdingsgebed’

laten bidden

Karin heeft daarbij het verbond met de dood verbroken en bad met passie in haar stem: ‘Ik wil leven, Heer!’ Daarop werd ze bevrijd van de occulte belasting, en kon ze getuigen hoe God haar tot het licht had gebracht! Teun Stortenbeker schrijft erover: ‘Vanaf dat moment veranderde haar hele houding. Het was alsof ze toen pas tot leven kwam, en Karin is sindsdien een stralende christen, die graag aan anderen vertelt hoe Jezus haar van de duisternis in het licht heeft gebracht.’  

Bevrijd door de Waarheid

Ik heb die bewuste avond van 9 december 2011 eerst een geestelijke vriend gebeld, om samen met hem voor de jongeman te bidden. Deze heeft het eerst in persoonlijk gebed gebracht. Hij kreeg die avond thuis heldere gedachten aangereikt vanuit het Nieuwe Testament, zoals uit de Efezebrief: over de positie van de gelovige. Hij moest leren om zich veilig te weten als gelovige, om de aanvallen van de boze machten te kunnen weerstaan.

We waren die avond bij mij thuis met vier personen aanwezig. Er was ook een vriendin bij. Na een gezamenlijk gebed hebben we Gods Woord laten spreken. Hij was misleid door de leugen, die door de waarheid moet worden ontmaskerd en verdreven. Jezus leert Zijn discipelen in Joh.8:31-32: ‘Als u in Mijn woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen, en u zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u vrijmaken.’ Jezus Zelf is ‘de Weg, de Waarheid en het Leven’ (zie Joh.14:5).

Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven

Hij bevrijdt ons van de misleiding en de leugen. Hij is het Licht der wereld, Die de duisternis verdrijft. Hij verklaart in Joh.8:36: ‘Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn.’ Gelovigen dienen te staan in deze vrijheid. We lezen hierover in Gal.5:1: ‘Sta dan in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten.’ Eigenlijk staat er vanuit het Grieks, dat je tot vrijheid bent bevrijdt.

In het bevrijdingspastoraat moeten we daarom ook sterk gericht zijn op de Bevrijder, Jezus Christus. Er moet een sterke verwachting van Hem zijn, dat Hij het zal doen en uitwerken in de gelovige. We steunen daarbij op Zijn Woord en beloften. Naar Zijn beloften is Hij in het midden als twee of drie in Zijn Naam samenkomen.

Jezus leert ons in Matth.18:19-20: ‘Verder zeg Ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook, eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden.’ Alles wat wij in de Naam van Jezus vragen en gelovig begeren, zal Hij doen (zie Mark.11:24, Joh.14:13-14, Joh.16:23).

Na de gezamenlijke Bijbelstudie, met het noemen van verhelderende voorbeelden, zoals van Karin, werd de jonge man voorbereid op het bevrijdend gebed in de Naam van Jezus. Hij ging zijn veilige positie in Jezus en de noodzaak van de keuze voor het leven steeds beter beseffen. Mijn meegekomen vriend gaf ons een goed voorbeeld door over de nieuwe eigenaar van een schip. De duivel is als de oude eigenaar, die vast zit in de kajuit en door het raampje de nieuwe stuurman probeert te misleiden. Hij doet alsof hij het ook nog voor het zeggen heeft en nog rechten heeft als vorige eigenaar van het schip. De nieuwe stuurman moet gewoon zijn eigendomspapieren voor het gezicht van de boze misleider houden. Jezus is de nieuwe eigenaar van het schip. Naar Hem moet de stuurman luisteren, en dan kan de duivel het zwijgen worden opgelegd.

Je moet goed blijven beseffen bij Wie je hoort

en in welke positie Hij je heeft geplaatst

Tijdens het gezamenlijk gebed werd ik daarna innerlijk gedrongen om de zegen in de Naam van Jezus over de gekwelde jongeman uit te spreken. De kwade machten moesten uit hem verdwijnen! Hij heeft vervolgens zelf hardop uitgesproken en gebeden dat hij wilde leven! Daarna voelde hij zich bevrijd en sprak hij lofprijzingen tot God uit.

Nadat hij had uitgesproken dat hij wilde leven,

voelde hij zich bevrijd

In de Naam van Jezus gebeurden heerlijke zaken. We bemerkten Zijn aanwezigheid door de Heilige Geest. Door de Waarheid is de leugen uit het hart van hem verdreven. Daarom was het lezen van de Bijbelteksten belangrijk.

Door het snel verminderen van medicijnen en een teleurstelling kreeg hij nog een terugslag, maar daarna is het goed met hem gegaan. Op 1 januari 2012 zei hij tegen me via de telefoon dat hij geen dwanggedachten meer heeft, dat hij zich vrij voelde en voor het leven mocht blijven kiezen. Prijs de Heere voor Zijn wonderlijk handelen! De Naam van de Heere Jezus moet worden grootgemaakt!

Onze vriend is lid van een reformatorische gemeente. 

Een eigen persoonlijk verslag

De gelukkige, dankbare man heeft er ook een verslag over gemaakt en naar mij gemaild. Hij heeft er een korte beschrijving van de voorgeschiedenis bij gegeven. Ik heb het bewerkt en aangepast om er een nieuw geheel van te maken. Hieronder volgt het bewerkte verslag:

Mijn levensverhaal

Hoi allemaal,

Ik wil graag een stukje uit mijn leven met jullie delen. Ik ben een man van 24 jaar. Ik kom uit een gezin van dertien kinderen. Ik kerkte in de gereformeerde gemeente in Nederland en leerde daar in de kerk dat het een uitzondering is als je tot geloof komt. Dat snapte ik niet, want ik dacht altijd dat God juist liefde was. Ik dacht op den duur dat het toch allemaal door God was bepaald, en dat ik maar af moest wachten.

Zo kwam de gedachte bij me: ik hoef niet te bidden,

want als de Heere het wil, word ik toch wel bekeerd

Omdat we met zoveel kinderen thuis waren, was het erg druk, en soms te druk. Mijn vader en moeder hadden moeite om ons op te voeden, en te weinig tijd om ons persoonlijke liefde en aandacht te geven. Als broers en zussen hebben we elkaar opgevoed. Wanneer er iets was wat ik graag aan mijn ouders wilde vertellen, of als ik ergens mee zat, dan was het altijd: ‘zeur niet, ga door!’. Als we niet stil waren kreeg ik een pak slaag. De mishandeling in combinatie met ‘het geen liefde krijgen van ouders en familie’ zorgden ervoor dat ik bang werd voor mensen.

Ik kwam in de pubertijd en ontspoorde steeds meer in een wereld van drank, drugs, enz. Toen kwam ik een meisje tegen die ook erg veel had meegemaakt. Op den duur trouwden we. In het huwelijk ging het goed mis. Ik had van huis uit nooit geleerd om te praten. Ik kon niet met geld omgaan. Ik kon niet genieten van iets. Ik wist niet wat liefde was.

Zelfmoordgedachten

Ik had van mijn negende jaar al zelfmoordgedachten en had ook al een aantal pogingen gedaan. Mijn vrouw wist dat ik soms vreemd op bepaalde zaken kon reageren. Zij had zelf ook veel problematiek. We voelden elkaar niet aan en wisten allebei niet wat liefde was, wat ‘houden van’ inhield. Onze relatie ging op alle vlakken mis. Ze dwong me om haar wil te doen. Mijn huwelijk, waar ik dacht gelukkig te worden, werd een grote hel. Dus nog geen liefde!

Ik ging steeds meer vluchten in zelfmoordpogingen en zelfpijniging. Ik had ontdekt dat ‘het mezelf pijn doen’ de innerlijke pijn verzachtte.

Door mezelf pijn te doen, verzachte ik mijn innerlijke pijn

Ik werd door mijn vrouw psychisch gesloopt. We sliepen apart. Ik ging er aan onderdoor. Ze negeerde mij volkomen. Toen het te erg werd, deed ik een zelfmoordpoging. Ik werd toen opgenomen bij een crisisdienst van een inrichting. Mijn vrouw wilde geen contact meer. Ik deed weer een poging… en kwam in een isoleercel terecht. Toen ik uit de opname kwam, zijn we gescheiden.

Ik kwam in een isoleercel terecht

Ik zocht naar rust in mijn hoofd en naar liefde van de mensen om me heen. Als ik iemand ontmoette, werd dat zo’n krampachtige relatie (vanwege mijn angst voor afwijzing), dat deze persoon juist bij me wegging.

Het ging van kwaad tot erger

Ik werd zó verbitterd, en dacht: als er een God bestaat, dan zal hij dit toch niet toelaten? Ik zocht steeds meer naar rust in drugs (5 gram wiet per dag) en drank. Op het laatst dronk ik rond de veertig flesjes per dag.

Ik zocht steeds meer naar rust in drugs en drank,

aanbad de duivel, was een atheïst en vloeker

Ik zocht rust, liefde en vrede, maar waar ik het ook zocht, ik vond het niet. Het was zo erg dat ik de duivel aanbad en niet meer naar de kerk ging. Ik was atheïst geworden en kon alleen maar vloeken, vloeken en nog eens vloeken!

Mijn broertje zag dat het misging met mij en heeft me meegenomen naar het schip waar hij op werkte. Ik was onrustig. Hij en de schipper gingen naar de kerk, maar ik ging niet mee. Ze bleven maar aandringen of ik een keer meeging. Uit respect voor hen ging ik een keer mee. Het deed niks met me. Ik sliep lekker in de kerk.

Bekering door het lezen van de Christenreis en de Bijbel

Toen bleven we een keer een weekend aan boord. Ik verveelde me en wilde naar de kroeg, maar mijn broertje vroeg of ik aan boord wilde blijven. Hij gaf me een boekje over de Christenreis (van Bunyan) te lezen. Ik begon erin te lezen, zag in hoe ik leefde en dat ik zo niet kon sterven. Ik zei het tegen de schipper en mijn broertje. Toen hebben we samen gebeden. Omdat ik geen Bijbel meer had, kreeg ik een Bijbel van mijn broertje.

Ik kon niet meer slapen en las toen ‘dag en nacht’ uit de Bijbel. Na een maand kwam ik in contact met een christen. Hij wees mij de weg naar Christus! Toen mocht ik mezelf overgeven aan de Heere. Althans, dat dacht ik toen! Ik las in mijn Bijbel en mijn geloof werd steeds belangrijker.

Verbittering

Ik kwam weer in contact met mijn ex-vrouw, die intussen ook tot geloof was gekomen. We zagen het allebei als Gods weg om weer te hertrouwen. Dit kwam onder meer tot ons vanuit 1 kor. 7. Zonder ervoor te bidden of het wel Gods wil en weg was, zijn we hertrouwd! Toen begon de ellende van vooraf aan. Mijn ex-vrouw was niet veranderd, maar nog precies dezelfde. Na een half jaar zijn we weer gescheiden. Ik werd verbitterd, maar mocht die gevoelens als kind van de Heere niet toelaten. Ik zag dat als zonde. Ik was bang dat de Heere mij zou afwijzen omdat ik verbitterd was.

Zodoende bleef ik maar in die verbitterdheid rondlopen; terwijl ik keihard werkte, om zo alles uit het verleden te kunnen vergeten. Ik geloofde toen al dat ik een kind van de Heere was, maar ik durfde niet volledig in de vergeving van mijn zonden te geloven. Iedere keer als er wat gebeurde in mijn leven, kwam heel het pakket aan pijn en verbittering uit mijn verleden weer boven. Toch wist en geloofde ik dat ik een kind van God was.

Een kind van de Heere met zelfmoordgedachten

Maar ik bleef die zelfmoordgedachten en -pogingen houden! Als ik dacht aan de dood, ging het in mijn hoofd zover dat ik ging denken: ‘Als ik zelfmoord pleeg, ben ik toch een kind van de Heere en kom ik direct bij Hem! Als ik me goed voelde, wist ik dat het niet bijbels was wat ik dacht. Het bleef maar op en neer gaan in mijn leven: aan de ene kant de redding van de Heere en aan de andere kant de duivel die me onrustig maakte.

Ik had vooral angst voor afwijzing en angst voor de duivel

Ik voelde me nergens meer veilig. Daardoor kwam er negatief gedrag, verbittering, angst en ongeloof. Ik was bang om uit de Bijbel te lezen en onrustig in mijn geest. Ik leefde voortdurend in angst en durfde niet meer te bidden, omdat ik bang was als ik dicht bij de Heere leefde, dat ik dan door de duivel aangevallen zou worden.

Crisis na de afspraak met de hulpverlener

Toen kwam ik in contact met een pastorale werker. Ik vertelde het door de telefoon en maakte een afspraak. Op de avond van de afspraak kreeg ik een aantal negatieve associaties vanuit het verleden. Ik ging mezelf steeds rotter voelen. Op den duur kwam er zoveel verbittering naar de Heere, dat ik het zicht op God kwijtraakte.

Ik kreeg geen rust meer en wilde alleen maar dood

Toen kwam het moment dat ik ging vloeken, ik kon niet meer stoppen met vloeken en had geen controle meer over mezelf. Ik werd gek en begon mezelf te wurgen.

Een broeder en zuster, die bij mij waren, zijn gaan bidden; maar als ze gingen bidden werd ik gek. Ze bleven maar bidden en bidden… toen werd ik iets rustiger. De pastorale werker was ondertussen aangekomen en heeft in de naam van Jezus de duivel bevolen weg te gaan. Toen kwam de rust en vrede.

Ik was daarna erg moe en had lichamelijk erg veel pijn vanwege zelfbeschadiging. Ik was er toen nog niet vanaf.

De geestelijke bevrijding

Ik heb toen met de pastorale werker een vervolgafspraak gemaakt, en ben naar hem toe gegaan. We waren samen met een andere broeder en zuster bij hem. We zijn begonnen met gebed en het lezen uit de Bijbel.

In het gebed mocht ik mezelf echt over geven aan de Heere. Ik ging toen pas inzien dat de Heere ook voor mij aan het kruis was gestorven. Ik zag het als een film in mijn hoofd voorbijkomen. Het werd zó persoonlijk!

Ik was bevrijd van mijn zonde,

maar ook van de pijn uit het verleden

Met het gebed en de zegen die door de pastorale werker uitgesproken werd, kwam er rust in mij. De pijn en onrust in mijn geest was weg, tot nu toe! Ik voelde zoveel blijdschap en vrede, en nog steeds. Het is niet meer terug gekomen! Ik ben bevrijd van alle pijn en moeite, onrust en angst. Het is weg.

Ik heb nooit gedacht dat het kon, maar ik mocht het meemaken. De Heere is ook voor mij gestorven. Hij heeft alles voor mij gedragen. De pijn en angst: alles heeft Hij voor mij gedragen! Het kan niet alleen voor mij, maar ook voor zoveel anderen. Er is genoeg kracht in het bloed voor alle gelovigen!

‘Want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid, maar van kracht en liefde en bezonnenheid’ (2 Tim.1:7)

AMEN.

Uit latere ervaringen in januari 2012 is gebleken dat er door geestelijke aanvallen nog pijn naar boven kan komen. Er zijn zwakke deurtjes die blijvend moeten worden bewaakt. Dan is er weer gebed nodig. Ik denk hierbij aan antwoord 127 van de Heidelbergse Catechismus. Daarin lezen we dat we vanuit onszelf zwak zijn. De duivel, de wereld en het eigen vlees blijven ons bevechten. Daarom wordt er verklaard bij de bede: ‘Leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze: ‘Wil ons toch staande houden en sterken door de kracht van Uw Heilige Geest, opdat wij in deze geestelijke strijd niet onderliggen, maar altijd sterke weerstand doen, totdat wij eindelijk ten enenmale de overhand behouden.’ Dat kan dus in dit leven al worden bereikt (want in de hemel is er geen geestelijke strijd). Steeds weer opnieuw moeten we de geestelijke wapenrusting van God aandoen, opdat wij stand kunnen houden in de sterkte van Zijn macht (zie Ef.6:10-18).

 

Ervaringen met Dick 

Ik heb Dick rond 1985 bij zijn moeder thuis in Middelburg voor het eerst ontmoet. Samen met een geestelijke vriend was ik aan het evangeliseren in Middelburg-Zuid. Hij heeft met mij eerst gebeden: of het goed was om de huizen van deze nieuwe wijk langs te gaan. We kregen de bevestiging waar we om hadden gevraagd. We vonden ingang bij verschillende adressen. Uiteindelijk zijn we bij Dick en zijn moeder gebleven. Ze woonden achter het station in Middelburg. Misschien zijn we zeven of acht keer terug geweest om met hen over het Evangelie te spreken.

Dick was een stille jongen met lang haar en luisterde zichtbaar betrokken naar ons. We wisten niet dat hij een helderziende gave had. Daarna heeft zijn moeder het contact met ons afgebroken. Het herinnerde haar teveel aan haar kerkelijk leven van vroeger. Ze wilde niet meer. Zodoende konden we Dick ook niet meer spreken. Hij is daarna nog wel eens bij me geweest. Hij wist dus waar ik woonde: op Groot Abeele in Oost-Souburg.

 
Dick, de paragnost 

Dick raakte echter geestelijk en psychisch steeds meer aan lager wal, terwijl hij geloofde de gave van helderziendheid te bezitten. In deze sfeer zocht en vond hij andere mensen, die zich ook bezighielden met paranormale gaven. Als paragnost dacht hij zaken van tevoren te zien aankomen, zodat hij door middel van brieven zelfs gezaghebbende instanties waarschuwde. Soms kwamen er zaken uit die hij ‘voorspelde’ en andere keren had hij het mis. Ik herinner me dat hij zei dat hij een keer een staande schemerlamp door het raam had gegooid, omdat hij vermoedde dat er in het donker mensen buiten waren, die over hem spraken.

Een andere keer had hij een soort bom gemaakt om zich te kunnen verdedigen. Het projectiel ging bij hem thuis af op de trap. Zijn moeder was psychisch toch al zwak en kon hem niet langer meer verdragen in huis. Hij is daarna in Terneuzen op zichzelf gaan wonen. Regelmatig was hij echter ook bij zijn moeder in Middelburg op bezoek.

 ‘Ik heb een demon!’ 

Op 6 maart 1987 keek hij naar een film over een jongen die een demon had. Hij vertelde me dat op het hoofd van deze jongen het getal 666 was te zien. In die jongen zag hij zijn eigen beeld: hij besefte het, hij had ook een demon (of een duivel) in zich! Overal waar die jongen in de film kwam, gebeurden onheilen; dit herkende Dick in zijn eigen leven. De film werd echter onderbroken door de mededeling over de ernstige scheepsramp van de Britse veerboot Herald of Enterprise, waarbij 193 mensen zijn verongelukt.

Dick schrok hevig en zag lijnen van de film naar het onheil en naar zichzelf, omdat hij dacht ook een onheilbrengende demon te bezitten. Hij is toen naar mij gevlucht en stond even later verward en beangst voor mijn voordeur. Ik zag een bleek, mager gezicht, verwilderde haren en angstige ogen vanuit het donker op me afkomen. Dick riep me toe: ‘Ik heb een demon! Ik heb een demon!’

Ik was verbaasd en wist aanvankelijk eigenlijk geen raad met hem. Hij raasde in min of meer verwarde zinnen over allerlei onheilen die zouden komen. Na verloop van tijd werd hij rustiger. Daarna konden we samen praten. Ik mocht hem ook wijzen op de rustgevende en heilbrengende boodschap van Gods Woord.

Uiteindelijk heb ik hem een boek meegegeven en hem aanbevolen om in de Bijbel te gaan lezen. Hij heeft daarna veel onderzocht en in Gods Woord antwoorden gevonden over helderziendheid en demonische machten. Daarna is hij nog een aantal keren bij me geweest. Ik heb hem meegenomen naar de kerk. Hij is tot bekering gekomen en verlost van zijn angstige en verwarde gedachten. 

Dick is toen verlost van zijn angstige en verwarde gedachten 

In Zeeuws-Vlaanderen heeft hij eerst een aantal keren een kerkdienst in de Gereformeerde Gemeente bezocht, maar niemand nam daar contact met hem op. Dat vond hij teleurstellend. Hij vertelde mij dat hij daarna is benaderd door iemand van de vergadering der gelovigen. Deze mensen waren wel gastvrij. Daar heeft hij toen zijn plaats bij jullie gevonden. Hij volwassen gedoopt. 

Na zijn bekering is hij volwassen gedoopt 

Ik had deze doopdienst eigenlijk wel bij willen wonen. Dan had ik jou dus ook gezien. Ik weet dat hij daarna ook nog bij het evangelisatiewerk betrokken is geweest. Ik kon hem niet meer bereiken op zijn adres in Terneuzen. De telefoon deed het niet meer bij hem. Hij had nog wel familie in Philippine. Daarna heb ik hem uit het oog verloren. 

In 2008 is hij op 44-jarige leeftijd vermoord 

Hij is in november 2008 om het leven gebracht op 44-jarige leeftijd. Hij was toen bij een vrouw op bezoek. De twee mannen die hem zo zwaar hebben mishandeld, kwamen daar vaker om te drinken. Ze waren samen met Dick en de vrouw ladderzat toen het gebeurde. Volgens de rechtbank hebben deze mannen ‘geen enkel respect voor het leven van Bonte getoond’. De volgende dag is hij aan zijn verwondingen overleden.

Dit is een schrikbarend bericht! Hoe is het mogelijk dat Dick in deze situatie terecht is gekomen? Ik was benieuwd naar zijn levensloop. 

Het verhaal van de evangelist

Eind 2011 heb ik daarom ook gemaild naar de evangelist uit Terneuzen die Dick jarenlang heeft meegemaakt. Hij mailde mij onder meer het volgende terug:

‘In 1987 of 1988 reageerde Dick op een traktaat. In die week was de veerboot Herald of Enterprice vergaan. Dick belde mij op. Ik heb toen, denk ik, het langste telefoongesprek van leven gevoerd. Uren bleef hij praten en vragen stellen. Hij verdiepte zich in Gods Woord maar gooide toch wel dingen door elkaar. Ik had de indruk dat het een gelovige jongen was. Wel wat anders dan een ander! Daarna is hij vele malen bij ons, en ik vele malen bij hem in de flat aan de Iepenlaan geweest.’ Dick kwam geheimzinnig over. In zijn flat was het een vieze rommel. Het stonk er vreselijk en Dick verzorgde zichzelf ook niet goed.

Dick kwam geheimzinnig over en verzorgde zichzelf niet goed 

De evangelist heeft met gezinsleden heeft de flat voor hem opgeknapt. Intussen was Dick regelmatig bij hun te gast om te eten. De evangelist mailde verder: ‘Zijn vader is overleden toen hij een puber was (van ca. 12 jaar). Dit heeft Dick nooit verwerkt.

Hij ging regelmatig naar zijn moeder, maar dat was ook een psychiatrische patiënt. Hij kon hier ook niet mee omgaan. Zijn broer keek er nog minder naar haar om en Dick had in toch een sterk verantwoordelijkheidsgevoel om zijn moeder te helpen. Maar dit kon hij niet, vanwege het feit dat hij zelf patiënt was. Zo zie ik Dick althans.’ 

Hij gaat verder: ‘Na verloop van tijd ging Dick ook mee naar de samenkomst in Breskens en reed hij met ons mee. Enkele maanden later wilde hij zich ook laten dopen. En dat is ook gebeurd.’ 

De evangelist heeft hem zelf gedoopt 

Daarna ging het langzaam achteruit. Dick maakte van de dag een nacht, en andersom. ‘In de flat gebeurde nogal eens wat met dronken buurtbewoners. En dan meende Dick dat hij op moest treden om de zaak recht te zetten.’

Ze hebben geprobeerd hem op orde te krijgen via therapie, maar Dick werkte niet mee. ‘Zijn geest raakte steeds verwarder.’ Op een bepaald moment was hij helemaal overstuur en ging hij geknield met zijn hoofd op de grond bonzen. De evangelist mailde: ‘Toen ben ik begonnen te bidden en toen werd hij rustig. Voor mijn gevoel een situatie als de Gadareense man.’ Daarna hebben ze veel ellende met hem meegemaakt, met een bedreigde situatie.

 Het is duidelijk dat zijn geest ziek was 

Een jaar voor zijn overlijden belde hij nog regelmatig midden in de nacht naar de evangelist over geheimzinnig zaken die meende te weten of te moeten doen. Hij ging zelfs naar cafés om mensen uit te horen. De evangelist hoorde pas later dat Dick was vermoord. Hij geeft ons door: ‘Wanneer ik aan Dick terug denk, ben ik wel overtuigd dat Dick een gelovige jongen was. Helaas was hij heel ziek. Mijns inziens schizofreen. Vele jaren werd hij gekweld door waandenkbeelden. We wilden hem helpen, hoe wij dit ook probeerden. Wij konden hem niet helpen. Desondanks zijn wij één van de weinigen in zijn leven geweest die iets voor hem hebben mogen doen: bidden en liefde geven.’

Er was ook psychiatrische hulp nodig

Uit deze trieste levensgeschiedenis kunnen we leren hoe belangrijk het is dat iemand die psychisch ziek is ook psychiatrische hulp nodig heeft. Hier heeft Dick helaas niet aan meegewerkt. In het onderscheiden van de geesten (1 Kor.12:10) moeten we ook leren inzien wat geestelijk, psychisch en lichamelijk is.

Volgens onderzoeker Selwyn Hughes gaat het op het fysiologische (lichamelijke) vlak om derving van fysieke vermogens, op psychisch vlak om derving van de persoonlijke identiteit, maar bij geestelijke depressiviteit gaat het om derving van het contact met God. Bij lichamelijke en psychische oorzaken is er genoeg goed werkende rustgevende medicatie op de markt. Zeker bij depressies gaat het om derving, gemis of het ontbreken van iets in het menselijk lichaam. Het is een zegen als er middelen zijn om de derving te beperken en het ’ontbrekende stofje’ aan te vullen. In het boek ‘Demonie & psychiatrie’ (december 2011) benadrukt Wilkin van de Kamp de multidisciplinaire samenwerking tussen de geestelijke hulpverlening bij het bevrijdingspastoraat en de psychiatrische hulpverlening. De biologische, psychische, sociale en spirituele factoren moeten per geval in kaart worden gebracht. Vaak is er een overlap van ziekmakende factoren. Je kunt bij occulte infiltratie ook letten op de lichamelijke, geestelijke, psychische en parapsychische symptomen.

Angst heeft zijn leven tot een puinhoop gemaakt

In het geval van Dick zie je dat schizofrenie tot uiting kan zijn gekomen na een ingrijpende gebeurtenis, namelijk het overlijden van zijn vader toen hij ca. 12 jaar was. Er kunnen ook erfelijke factoren zijn geweest. Bij schizofrenie kunnen ook paranoïdewanen optreden. Dit kwam bij Dick tot uiting. Dit zijn wanen waarbij mensen denken dat ze worden achtervolgd of vergiftigd of het slachtoffer zijn van een complot waarbij hun gedachten worden ‘afgetapt’. Verder kunnen we denken aan identiteitswanen en betrekkingswanen. Je kunt hierover lezen op blz.258-259 in het genoemde boek van Wilkin. Dick had ook last van angststoornissen. Dit kan ook ontstaan door een ingrijpende gebeurtenis, zoals een sterfgeval. De Evangelist verhaalt over de angst van Dick over de moord van een jonge Turkse vrouw, die met een ingeslagen schedel op een kerkhof was gevonden. Steeds belde hij de evangelist hierover op. Uiteindelijk is hij zelf overleden door de beuken op zijn hoofd. De angst en de vrees voor onheilen hebben zijn leven tot een puinhoop gemaakt.

Kom in de veilige schuilplaats van de Allerhoogste!

Was hij maar door een standvastig geloof door het bevrijdende Evangelie en een goede psychiatrische begeleiding de strik ontkomen! Wilkin leert ons: ‘Angst is een machtig wapen van misleiding in de hand van de vijand.’ We lezen in Spr.29:25: ‘Mensenvrees legt iemand een valstrik, maar wie op de HEERE vertrouwt, wordt in een veilige vesting gezet.’ Laat dit een les voor ons zijn.

Lees Ps.91 en zie hoe veilig een kind van God zich mag weten als hij op de HEERE vertrouwt. Hij redt ons van de strik (vers 3). Dit vertrouwen verdrijft de angst (vers 5). De liefde tot God en de kennis van Hem biedt ons geestelijke vrijheid, waarmee we ook verder zijn behept. De HEERE verklaart ons in Ps.91:14: ‘Omdat hij liefde voor Mij opgevat heeft, zeht God, zal Ik hem bevrijden; Ik zal hem in een veilige vesting zetten, want Hij kent Mijn Naam.’ Denk ook na over de bemoedigende teksten 15-16: ‘Hij zal Mij aanroepen en Ik zal hem verhoren, in de benauwdheid zal Ik bij hem zijn, Ik zal hem eruit helpen en hem verheerlijken. Ik zal hem met lengte van dagen verzadigen, Ik zal hem Mijn heil doen zien.’

Helderziendheid

Het leek er op dat Dick de gave van helderziendheid had. Hij zou dan naast zijn psychische problemen ook een paragnost zijn geweest. Er zijn maar weinig mensen die paranormale gaven als helderziendheid en waarzeggerij bezitten; er is op dit gebied veel (zelf)misleiding. Bovendien zijn deze enkelingen er vaak helemaal niet blij mee en er depressief onder. Heel veel bijgelovige mensen worden bedrogen op het gebied van handlijnlezen, astrologie (horoscopen), de kristallen bol, (tarot)kaartleggen en andere occulte bezigheden. 

Jeanette merkte op haar twintigste dat ze gaven van helderziendheid had. Ze vertelt ervan: ‘Beelden die ik ineens zag, kwamen uit. Mensen die ik erin zag ontmoette ik later… ’t was soms gewoon griezelig! Zo voorzag ik ook mijn dood. Dat bracht me in een echte paniekstemming.’ Na haar echtscheiding werd het er bij haar niet beter op. Ze vervolgt: ‘In mijn dromen achtervolgden satanische machten me en grepen me vast. Ik dacht dat ik gek werd… Radeloos ging ik naar een maatschappelijk werker en naar een psycholoog, maar zij susten me en zeiden me dat ik een heel bijzondere gave had.’ 

De gave van helderziendheid  wordt tegenwoordig bijzonder gepromoot in de media en de occulte shows. Pas op voor de ernstige gevolgen! Op dit gebied vindt er dus ook demonische infiltratie plaats. De gevolgen kunnen depressiviteit en zelfmoord zijn. Deze misleidende sferen bieden kwade geesten de ruimte om mensen te injecteren met geestelijke angst.

Overvallen door angst

Door angst kan ook de hulpverlener worden afgeschrikt. Ik herinner me dat ik ca. 20 jaar geleden op bezoek ging bij een psychisch zieke man met een occulte belasting. Hij woonde met andere patiënten in een opvangtehuis in Middelburg. Door de slechte, belastende invloed op zijn gezin kon hij niet meer thuis blijven wonen. Hij bracht zijn kinderen in zondige verleidingen. Zijn vrouw probeerde de kinderen tegen hem te beschermen. Hij had verschillende fobieën en wanen. Hij had tegen een ouderling van de behoudende reformatorische gemeente gezegd dat hij weer terug wilde naar zijn vrouw. Zij wist dat dit niet kon. In de kerkenraad werd echter wel besloten dat zij daardoor niet meer aan het avondmaal mocht.

Ik kwam er achter dat hij met een andere vrouw naar bed ging in het opvangtehuis, zodat er ook sprake was van overspel. Voordat hij dit deed ging hij naar oude gewoonte toch nog op zijn knieën voor het bed om te bidden. Ik heb het doorgegeven aan de predikant van zijn vrouw. Daarna mocht ze weer aan het avondmaal.

Intussen was ik wel bewogen over het heil van deze psychisch zieke en occult belaste man. Ik kon wel met hem bidden en over het geloof praten, maar ik zag dat dit angst bij hem teweegbracht. Deze angst sloeg eigenlijk ook op mij over. Ik bemerkte dat hij vast zat aan een boze macht. Toen gaf ik hem een paar boekjes over het geloof, in de hoop dat hij erin zou lezen. Hij bracht de boekjes in angst bij mij thuis terug. De angst bij de deur was zo krachtig af te lezen van zijn gezicht, dat ik er een dag ziek van was. Ik moest hem loslaten… ik kon het geestelijk niet aan. Dit was een overwinnen van de duivelse macht van angst. Wilkin van de Kamp heeft gelijk als hij schrijft: ‘Angst is een machtig wapen van misleiding in de hand van de vijand, die daarmee de kinderen van God door middel van intimidatie probeert te verlammen.’

Wees niet bevreesd!

Ik heb gelezen van ds. Richard Wurmbrand dat werd bemoedigd omdat de Bijbel wel 366 keer in verschillende bewoordingen over het feit dat we niet bevreesd hoeven te zijn. In de moeilijke omstandigheden waarin hij verkeerde was het toen juist de extra dag van het schrikkeljaar in februari. Een gelovige mag weten over Gods bescherming wat we lezen in Jes.43:1: ‘Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost.’ (Zie verder Jes.43:1-3). Een gelovige moet weten dat hij al in de verlossing leeft. Dat is ook zijn veilige positie voor de toekomst. In Openb.2:10 bemoedigt de Overwinnaar: ‘Wees niet bevreesd voor wat u lijden zult.’ Als je in het verleden bent verlost, zul je ook in de toekomst worden verlost! In Matth.10:16-33 roept Jezus ons op om niet te vrezen. Voor ons gelden ook de woorden van Jezus in Mark.5:36: ‘Wees niet bevreesd, geloof alleen.’

Boze en goede ingevingen

Selwyn Hughes heeft een boekje geschreven, getiteld: ‘Depressiviteit, hoe dat overwonnen kan worden’. Hij schrijft daarin, dat de duivel in een directe aanval mensen in een geestelijke depressie kan storten. Hij haalt bij een persoonlijk getuigenis 1 Petr. 5:8 aan: ‘Uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, zoekende wie hij zal verslinden.’

Selwyn verhaalt ons: Ik herinner me dat ik in de eerste jaren van mijn bediening een periode van depressie meemaakte die me zeer verontrustte. Ik onderging een grondig medisch onderzoek, maar er werd niets gevonden. Vervolgens onderzocht ik mijn gedachten en mijn innerlijke gesteldheid, om te zien of er binnen in mij iets aan de gang was dat tot het probleem kon bijdragen. Ik vond niets.

Op een dag, toen ik in gebed was, kwam de gedachte tot me, dat dit misschien wel een aanval van de duivel was. De duivel vindt niets prettiger dan het vruchteloos maken van christenen, op elke manier die hem mogelijk is; en één manier is: door depressie. Hoe meer ik erover bad, hoe meer ik ervan overtuigd raakte, dat de duivel probeerde mij en mijn bediening door dit middel moeilijk te maken. Ik ging over tot de tegenaanval en zei: ‘Satan, ik bestraf je in de naam van Jezus. Ga weg van mij. Verdwijn en kom nooit meer terug.’ Binnen een paar minuten ervoer ik de bevrijding, en prijs God, nadien ben ik nooit meer op een dergelijke manier aangevallen.’ 

De duivel wil gelovigen

 op geestelijk gebied vruchteloos maken 

Het kan dus zijn dat je wordt aangevallen door een demon, met de bedoeling om je op geestelijk gebied vruchteloos te maken. Selwyn adviseert: ‘Als je, terwijl je voor Gods aangezicht wacht, zekerheid hierover ontvangt, doe dan wat de Bijbel zegt: ‘Bied weerstand aan de duivel, en hij zal van u vlieden’(Jak. 4:7). 

Onderwerp je dus aan God,

 weersta de duivel, en hij zal van je wegvluchten 

De duivel is ‘de leugenaar van de beginne’. Zijn boze influisteringen berusten op list en bedrog. Hij is er in gespecialiseerd om vooral de gelovigen angstig, vertwijfelt, bang en kleinmoedig te maken. Hij wil ons zo ontmoedigen, dat wij de moed zullen opgeven. Hij tracht ons diep in de put te krijgen, zodat wij weinig durven en kunnen uitrichten in de dienst van koning Jezus. 

Laat je niet bang maken!

Vooral jonge, onervaren christenen kunnen gemakkelijk prooi worden van zijn bangmakerijen. Ik herinner me nog goed dat ik niet lang na mijn eerste bekering werd overvallen door de wanhopige gedachte dat ik de zonde tegen de Heilige Geest had gedaan. Ik had nogal indringend iemand vermaand over iets, waarvan ik dacht dat hij verkeerd in was. Ik denk achteraf dat ik door mijn gebrek aan inzicht zelf daarin onjuist handelde. Ik weet nog niet wat ik daarin goed of verkeerd deed. In ieder geval bestormde mij, direct nadat ik bij hem wegging, de gedachte dat ik hem met gebruik van bijbelse woorden niet op deze manier had mogen aanspreken. Hij vroeg mij namelijk bij mijn vertrek over mijn vermanende woorden, of God dat tegen mij gezegd had. Ik antwoordde hem bevestigend, omdat ik het met zoveel geestelijke aandrang had gezegd. Daarna kwam dus die vreselijke geachte met kracht bij mij binnen.

Ik was zeer bang, dat ik door deze onvergefelijke zonde niet meer gered zou kunnen worden. Ik heb thuis nog haastig onderzocht wat het was om deze zonde te doen. Ik kwam bij Ananias en Saffira terecht. Dit maakte het nog erger voor me. De vreselijke gedachte overstelpte me. Ik smeekte om verlossing. De volgende dag ben ik toch naar mijn werk op een kantoor in Middelburg gegaan. Ik bad en hoopte dat God mij genadig zou willen zijn en deze vreselijke wanhopige gedachte van mij weg zou willen nemen.

Toen bedacht ik dat er een al wat oudere man op het kantoor werkte, waar ik goed mee kon praten over het geloof. Hij werkte alleen in een klein kamertje. Ik vroeg hem wat het was als iemand de zonde tegen de Heilige Geest heeft gedaan. Hij legde dit duidelijk voor me uit, Hij voegde er aan toe, dat de duivel juist pasbekeerden daarmee kan aanvallen. Door dit gesprek nam de Heere die vreselijke gedachte en de angst van me weg. Ik was ervan bevrijd en werd gelijk ook bemoedigd, omdat dit een kenmerk van genade was. Ik denk dat God mij heeft willen corrigeren en onderwijzen. 

Luister en spreek naar het Woord!

Wij moeten leren nederig en afhankelijk te zijn en te blijven. Wij moeten zeer voorzichtig zijn om van die grote woorden te gebruiken, al kunnen onze bedoelingen goed zijn. Ik weet nog niet waar ik goed aan heb gedaan, maar ik ben de Heere dankbaar dat Hij er voor mij uit genade iets goeds van heeft gemaakt. Hij heeft mijn gebeden willen verhoren en mij weer moed gegeven. Laten we er van leren om ootmoedig te wandelen voor de Heere. Wij moeten steeds weer leren om Zijn stem te verstaan en te gehoorzamen. 

Leer nederig

 te wandelen met de God! 

Hoe kunnen we het verschil opmerken tussen Gods stem in ons hart (door de Heilige Geest) en de influisteringen van demonen? Let op de uitwerking! Brengen deze influisteringen ons tot twijfel, onzekerheid en valse schuldgevoelen, of brengen ze onze meer in de nabijheid van God? Geven ze ons meer vertrouwen op God, liefde tot Christus en een gevoel van rust en vrede, dan zijn het goede ingevingen geweest.

Laten we ook voorzichtig zijn om ‘in geestelijke opwellingen’ allerlei profetieën uit te spreken, zonder dat wij het zelf (of anderen het) hebben getoetst aan Gods Woord. Let op de waarschuwing in Jes. 8:19-20, waar door de duivel geïnspireerde mensen worden ontmaskerd. We moeten spreken naar het geïnspireerde woord van de HEERE, anders zal het geen dageraad hebben.

 

Wang MingDao: van bangerik naar geloofsheld 

De bekende prediker Wang MingDao was samen met Watchman Nee een belangrijk leider van de Chinese huiskerken. In 1955 werd hij gearresteerd wegens zijn verzet tegen de door de communisten gestuurde Drie-Zelf beweging. Na veertien dagen gevangenis ondertekende hij een bekentenis, dat zijn verzet niet goed was geweest. Na zijn vrijlating besefte hij dat hij ‘gehersenspoeld’ was… en herriep hij zijn bekentenis!

De korte tijd van verloochening heeft hij ervaren als een verschrikkelijke, onhoudbare toestand, veel zwaarder dan de volgende 22 jaar en 8 maanden gevangenschap. In januari 1980 werd hij pas vrijgelaten (twee jaar na de vrijlating van zijn vrouw).

Een bezoeker uit het Westen ontmoette geen lichamelijk gebroken oude man, maar een frisse, vurige gelovige, die de Heere nog steeds innig liefhad. 

‘Wees niet bevreesd voor wat je zult lijden’ 

Wang MingDao zei tegen hem: ‘Ik denk aan de woorden die Jezus in Openbaring 2:10 tot Zijn volgelingen spreekt: ‘Wees niet bevreesd voor wat u lijden zult. Zie, de duivel zal sommigen van u in de gevangenis werpen, opdat u verzocht wordt, en u zult een verdrukking hebben van tien dagen. Wees trouw tot de dood, en Ik zal u de kroon van het levengeven.’

Deze vragen gaven hem kracht in de gevangenis. De 23-jarige loutering had hem rijker gemaakt. Hij vervolgde: ‘Vijfentwintig jaar geleden had ik er geen besef van dat satan er op zat te wachten om me op mijn zwakste plek aan te vallen. Ik was een bangerik. Dat wist ik maar al te goed. En hij bracht mij in aanraking met een terreur, die ik niet voor mogelijk had gehouden. En net als Petrus was ik zwak.’

De Heere heeft hem niets verweten, maar getroost met de woorden: ‘Het geknakte riet zal Hij niet verbreken en de kwijnende vlaspit zal Hij niet uitdoven.’  

‘Ieder dag die wij op aarde doorbrengen,

 moeten wij waakzaam zijn’ 

De oude geloofsgetuige verklaarde uiteindelijk: ‘Nu is er nog maar Eén Die ik vrees: God. Zolang ik niet tegen God zondig en Hem trouw blijf, heb ik niets te vrezen. Iedere dag die wij op aarde doorbrengen, moeten wij waakzaam zijn.’ 

Je bent veilig bij de goeder Herder

Als je jezelf bewust bent van een wettige plaats in Christus, hoef je niet echt bang te zijn voor de brullende leeuw. In de Christen- en Christinnereis van John Bunyan zie je dat er twee leeuwen op hun pad waren, maar die lagen wel aan de ketting. In het midden van het pad konden ze niet bij je komen. Christen wist dat aanvankelijk niet, maar aan Christinne was het al van te voren verteld.

Zo is het goed dat een oprecht gelovige weet dat zijn plaats in Christus veilig is en dat hij niet uit de hand van de Zoon en de Vader kan worden gerukt. 

 Jezus waakt als de goede Herder

over Zijn schapen

We lezen namelijk in Joh.10:27-30: ‘Mijn schapen horen Mijn stem, en Ik ken ze, en zij volgen Mij. En Ik geef hun het eeuwige leven; en zij zullen niet verloren gaan in der eeuwigheid, en niemand zal ze uit Mijn hand rukken. Mijn Vader, die ze Mij gegeven heeft, is meerder dan allen; en niemand kan ze rukken uit de hand van Mijn Vader. Ik en de Vader zijn één.’ Het zal niet gebeuren en het kan ook niet gebeuren! Jezus waakt als de goede Herder over Zijn schapen. 

We moeten echter wel leren om als een afhankelijk schaap de stem van de goede Herder te horen (= te gehoorzamen, er gehoor aan te geven). Leg je oor daarom niet te luisteren aan de bedrieglijke influisteringen van satan, wat er ook gebeurt! Hij wil je bang maken, maar hij maakt je bang voor niets… want God is de Almachtige en Jezus, je Koning is ook machtiger dan Zijn verslagen vijand! 

De grote Koning  is machtiger

dan zijn verslagen vijand 

Gelovige, ben je jezelf wel bewust van je positie in Christus? Een christen heeft zijn identiteit in Christus! Als je steeds weer twijfelt aan je veilige positie, heeft satan meer kansen om je in het nauw te drijven. 

Laat je niet bang maken door de duivel 

De Engelse puritein Thomas Brooks (1608-1680) leert ons: ‘De satan doet de ‘droevige, twijfelende en troosteloze ziel’ meer aan haar zonden dan aan haar Zaligmaker denken.’

Hij stelt daar tegenover: ‘Laten de gedachten aan een gekruiste Christus u nooit verlaten.’ Brooks heeft het boek ‘Kostbare middelen tegen satans listen’ geschreven. Hij verklaart ons verder: ‘Indien de satan niet kan verhinderen dat Gods volk ten laatste het paradijs, dat boven is, zullen binnentreden, zal hij zijn best doen om hun leven hier beneden tot een wildernis te maken. De satan tracht de troost van Gods kinderen te nemen, wanneer hij hun kroon niet kan roven.’ 

Laat satan je troost niet roven! 

Laat de satan je troost niet roven, door hem op zijn woord te geloven. Hij is de vader van de leugen. Hij wil je angstig en depressief maken. Blijf op Jezus zien! In het Engels lees je dat Jezus tot Zijn discipelen zegt: ‘Hold your peace’ (‘bewaar je vrede’). We lezen in de Nederlandse Bijbel: ‘Vrede zij u’. Leef vanuit de vrede en rust van Jezus, die ons ook verklaart: ‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u’(Joh. 14:27). 

De angstige jongen en de bijensteek

Er is een mooi voorbeeld van een vader die met zijn zoontje in de auto op een drukke weg rijdt. Hij moet zijn handen goed aan het stuur houden. Door het open raam is er echter een grote bij binnengevlogen. De kleine jongen is allergisch voor een bijensteek! Zijn gezondheid staat daarbij op het spel.

De angstige jongen gilt het uit van angst! Op een geschikt moment vangt zijn vader de bij in zijn hand. Hij houdt zijn hand vervolgens stevig gesloten. Maar op een gegeven moment heeft hij zijn hand weer nodig aan het stuur… en de bij ontsnapt weer in de auto! De arme jongen gilt het weer uit van angst, vooral ook omdat de bij nu wel agressiever zal zijn. De brommende bij komt gevaarlijk dichtbij… Wat een paniek! 

Dan zegt zijn vader: ‘Mijn zoon, je hoeft niet bang te zijn… kijk maar eens in mijn hand. In de hand van zijn vader ziet de jongen de angel van de bij vastzitten! De bij is van zijn gevaarlijke angel beroofd. Hij kan nu geen kwaad meer doen. 

                                            

Ik denk dat het voorbeeld duidelijk is. Als je bang bent voor ‘de brommende duivel’ om je heen, kijk dan maar gelovig in de handen van Jezus. 

Kijk maar gelovig in de handen van Jezus 

 

De goede Herder kalmeert Zijn schapen

Lees Jes. 53 maar eens goed. Je leest daarin dat Hij onze smarten heeft gedragen en om onze overtredingen is verwond! Hij heeft voor de gelovigen de angst, moeite, lichamelijke pijn en zielenpijn gedragen (denk hierbij aan Zijn lijden in Gethsémané). Hij kan meevoelen in de depressies van Zijn kinderen. 

De goede Herder kalmeert de stress van Zijn schapen. De wolf en zelfs de herdershond jagen veroorzaken juist stress en angst bij de schapen. Je mag de duivel misschien wel zien als een boze herdershond, die wordt gebruikt om de schapen naar de herder te laten vluchten. 

Je hoeft niet bang te zijn 

Als je gelovig mag zien in de nodigende en beschermende handen van Jezus, hoef je niet bang te zijn. Je zou het bekende lied ‘Je hoeft niet bang te zijn’ ook kunnen betrekken op de duivel en zijn duistere machten. Je kunt dan lezen en zingen: 

                                      Je hoeft niet bang te zijn,

                                      al dreigt de duivel weer,

                                      leg maar gewoon je hand

                                      in die van onze Heer.