Reportage inloophuis van Sta Op Zorg/De Hoop in Vlissingen

Meer dan 30.000 bezoeken in 2023

In april 2023 bestaat het inloophuis Het Anker van De Hoop ggz in Vlissingen 10 jaar. Hieronder kun je aanklikken op twee PowerPoint reportages over het inloophuis en de gasten in deze 10 jaar:

Het eerste deel:

Presentatie 10 jaar Het Anker EERSTE DEEL

inloophuis van De Hoop in Vlissingen

Het tweede deel:

Presentatie 10 jaar Het Anker TWEEDE DEEL

inloophuis van De Hoop in Vlissingen

***

Copyright tekst hieronder: Els van Weijen, Stichting Vrienden van De Hoop, www.vriendenvandehoop.nl – Interviews in Vlissingen: 5 oktober 2015.

“De bezoekers zijn kostbaar voor ons”

Er is een vriendelijke en open sfeer in het inloophuis van Sta Op Zorg

Er is een vriendelijke en open sfeer in het inloophuis van Sta Op Zorg

Het is half twaalf op een frisse herfstdag in Vlissingen. De deuren van het inloophuis van Sta Op Zorg zijn al open en de eerste bezoekers zoeken een plaatsje. De vrijwilligers zijn druk in de weer om de middagmaaltijd voor te bereiden. Wij lopen met ze mee.

Er staat een warme lunch op het menu. In de keuken roert vrijwilliger Tonnie verwoed in een enorme pan stamppot die iets te dik is. ”Is er nog melk?” vraagt hij hijgend. Trudy, die de spekjes heeft gebakken, zegt voorzichtig dat die er ook nog door geroerd moeten worden.

Hieronder volgt het adres van het promotiefilmpje van Stichting Vrienden van De Hoop voor het inloophuis van Sta Op Zorg in Vlissingen:

Vrijwilliger Jan vertelt dat er iedere dag zo’n tien vrijwilligers meehelpen in het inloophuis. De eersten beginnen om 9.00 uur, om te bidden en de dag door te spreken. Het inloophuis is open van 10.30 tot 15.30 uur. Daarnaast wordt er op dinsdagavond een pastorale cursus gehouden.

De maaltijden worden met liefde bereid

De maaltijden worden met liefde bereid

“In totaal serveren we ruim honderd maaltijden per week (als er ook cursus is),” zegt Jan. “Maar belangrijker: we bieden hulp en hoop. Onze bezoekers worstelen met hun verleden, met psychische problemen en verslaving. Wij hebben God leren kennen en wij laten Hem zien, door de vriendschap die we geven. Vroeger was ik godsdienstleraar, maar eigenlijk is hier werken nog veel mooier.”

Jan: ‘Je ziet me hieronder kijken naar de drie mannen die ons hielpen tijdens het 1-jarig bestaan van het inloophuis in april 2014.’

Hieronder kun je op een PowerPoint van het inloophuis aanklikken:

Inloophuis Sta Op Zorg Vlissingen PowerPoint

Verschillende achtergronden
We praten ook met Trudy, die samen met haar collega’s naast de warme maaltijd een grote stapel lunchpakketjes heeft gesmeerd. “Die geven we na afloop aan de bezoekers mee,” legt ze uit. De maaltijden klaarmaken is een intensief werk. “Vroeger kregen we maaltijden die over waren in een verpleegtehuis. Die hoefden we alleen maar op te warmen. Nu we zelf koken, stelt de gemeente nieuwe eisen aan ons voor de hygiëne.”

Trudy maakt in het inloophuis de soep gereed

Trudy maakt in het inloophuis de soep gereed

We vragen haar waarom ze ervoor kiest om als vrijwilliger in het inloophuis te werken. “Ik ben hier gekomen omdat ik razend benieuwd was hoe het is om in een christelijke instelling te werken,” zegt ze. “Ik heb collega’s met allerlei verschillende achtergronden, maar we delen het geloof in dezelfde God. We hopen dat de gasten zien dat we blij met ze zijn. Ze zijn kostbaar voor ons. We kennen ze bij naam.”

Er is nog genoeg te doen voor Sta Op Zorg

Er is nog genoeg te doen voor Sta Op Zorg

Buurt
Trudy vertelt dat het voor het inloophuis ook belangrijk is om rekening te houden met de buurt. “De bezoekers roken buiten, maar dat vindt natuurlijk niet iedereen in de omgeving leuk. Dat communiceren we naar onze bezoekers. Zij hebben ook een verantwoordelijkheid dat we hier kunnen blijven.” Trudy wil nog meer vertellen, maar een bezoeker vraagt haar aandacht. Ze loopt weg: “Hé Mark, is er niemand?” horen we haar nog zeggen. “Wacht maar even, ik kom al!”

Welkom in het inloophuis!

Welkom in het inloophuis!

Papa
Inmiddels wordt het steeds drukker in het inloophuis. We komen in gesprek met bezoeker Willem. “Ik heb dertig jaar heroïne gebruikt,” zegt hij. “Nu gebruik ik alleen nog wat methadon, maar ik worstel nog dagelijks met mijn verslaving. Dankzij het inloophuis heb ik God gevonden. Ik ben het leven daardoor veel positiever gaan zien – vroeger was ik altijd depressief. Hier krijg ik liefde en aandacht na ellende en haat. Jan is een papa voor mij, ook al is hij jonger dan ik.” Jan vult aan: “We zijn hier als broers en zussen voor elkaar.”

We willen onze gasten vanuit het Evangelie bemoedigen door geloof en liefde, want dat hebben ze nodig!

We willen onze gasten vanuit het Evangelie bemoedigen door geloof en liefde, want dat hebben ze nodig!

Dorstigen
Om twaalf uur is het tijd voor de maaltijd. Voorafgaand zingt Tonnie voor de bezoekers een lied waarvan hij zegt dat ze het waarschijnlijk niet kennen: ‘Oh, alle dorstigen’. Hij vertelt over de Israëlieten die uit Egypte waren bevrijd maar morden op God als ze dorst of honger hadden. Bij het tweede lied wordt de tekst op een bord gehangen zodat iedereen mee kan zingen met ‘Ik stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God’.

Tonnie en Willem bij de opening van het nieuwe kantoor van Sta Op Zorg

Tonnie en Willem bij de opening van het nieuwe kantoor van Sta Op Zorg

Er wordt voor de maaltijd gebeden en dan is het tijd voor de soep. Overal wordt er gesmikkeld. De bezoekers zijn heel verschillend: twee jonge vrouwen in rolstoelen, mannen van middelbare leeftijd bij wie jarenlange verslaving hun gezichten heeft getekend, een paar oudere dames, maar ook jonge jongens.

Te christelijk
Er zijn nog wat laatkomers. Eentje is een opvallende verschijning: Paul zit in een scootmobiel en heeft een knaloranje cowboyhoed op. Hij raakte enkele jaren geleden een been kwijt nadat hij van drie hoog uit een raam viel. Ook daarna ervoer hij veel ellende. “Ik ben een keer omdat ik moest uitwijken voor een fietser met rolstoel en al het kanaal ingevallen. Er gingen elf fietsers voorbij – ik heb ze geteld – en die lachten me alleen maar uit, terwijl ik tot mijn nek in het water stond. Gelukkig kwam er mensen van een roeivereniging langs die me op het droge hebben geholpen. Ik zit verder hele dagen thuis. Voor mij biedt het inloophuis eten en aanspraak.”

Paul kom nu graag bij ons

Paul kom nu graag bij ons

“In het begin vond ik het hier eigenlijk te christelijk en wilde ik het liefst dat de vrijwilligers uit mijn buurt bleven. Nu heb ik God leren kennen. Sommige liederen die we zingen vind ik prachtig. Af en toe ga ik ook naar de kerk, al is het lastig met mijn scootmobiel. Verder kijk ik naar Maasbach en Joyce Meyer.”

Wat een wereld
Intussen wordt de andijviestamppot geserveerd. We praten met Erik, die in totaal dertien jaar op straat leefde, waarvan vijf jaar op Hoog Catharijne, het winkelcentrum in Utrecht dat lange tijd berucht was door het grote aantal drugsverslaafden. “Ik ben verslaafd geraakt door mijn emoties waar ik niets mee kon,” vertelt Erik. “Op mijn twaalfde begon ik met drank, en dat ging van kwaad tot erger. Tegen de tijd dat ik op Hoog Catharijne zat gebruikte ik alles. Op een dag werd ik gevraagd of ik met de bus mee wilde naar ‘In de Vrijheid’ om daar af te kicken. Gewoonlijk zou ik zoiets nooit doen, maar toen zag ik een vrouw met een kind van twee jaar op de arm. Zij nam haar kind mee terwijl ze drugs ging scoren. ‘Wat een wereld’ dacht ik, en ik besloot om weg te gaan. Ik ben de Bijbel gaan lezen, gaan nadenken over God. Uiteindelijk ging ik zelfs evangeliseren!”

Helaas volgt er daarna voor Erik een verdrietige tijd, waarin zijn vrouw hem samen met hun kind verlaat. “Ik kom niet alleen voor het eten in het inloophuis,” zegt hij. “Het gaat me ook om de gezelligheid, om de aanspraak.”

Fantastisch
Na de andijviestamppot volgt als toetje een ‘superappeltje’: een appel van de nieuwe oogst. De vrijwilligers eten mee, sommigen staand in de keuken. De gastheer van het inloophuis staat intussen bij de koffiebar om de lunchpakketten uit te delen. Deze gastheer, Cassie, is bij De Hoop geholpen voor een alcoholverslaving en is nu anderhalf jaar clean. “Ik vind fantastisch om hier te werken,” zegt hij.

Cassie is onze medewerker en ervaringsdeskundige

Cassie is onze medewerker en ervaringsdeskundige

“Het is een droom die werkelijkheid is geworden. Ik wil heel graag mensen helpen. Ik weet wat verslaving is, wat een terugval is en ik weet dat je het kunt voorkomen. Ik kan de mensen hier leren dat ze niet hoeven toe te geven.”

God is hier
We praten ook even met André. Hij was een van de allereerste bezoekers van het inloophuis. “Jan en ik kwamen in gesprek op de Boulevard, we hebben samen gebeden en toen ben ik met hem meegegaan. Ik ben dertig jaar aan de drank geweest, drie keer bijna dood geweest en ik heb drie keer op straat geleefd. Daarnaast heb ik ook twintig jaar drugs gebruikt. Ik denk dat ik wel honderd bekenden heb die voortijdig door hun verslaving zijn overleden.”

André is vele jaren zwaar verslaafd geweest, waarbij hij ook harddrugs gebruikte

André is vele jaren zwaar verslaafd geweest, waarbij hij ook harddrugs gebruikte

André heeft zelfs zijn moeder van rond de 90 enkele keren in haar rolstoel meegenomen naar het inloophuis. “Ze heeft twintig jaar voor me gebeden. Ik heb haar vergeving gevraagd voor alles wat ik heb gedaan. De mensen bij het inloophuis zijn mijn familie voor me geworden. Er is hier zo’n goede sfeer. God is hier!”

We kunnen nog meer vrijwilligers gebruiken in het inloophuis

We kunnen nog meer vrijwilligers gebruiken in het inloophuis

Helpt u mee?
Het inloophuis van Sta op Zorg en de drie andere inloophuizen die verbonden zijn met Stichting Vrienden van De Hoop krijgen geen subsidies. Om te kunnen blijven helpen zijn wij afhankelijk van mensen zoals u. Mogen wij op u rekenen?

Uw gift is meer dan welkom op NL06INGB0000383838 t.n.v. Vrienden van De Hoop. Dank u wel!

© Els van Weijen, Stichting Vrienden van De Hoop, www.vriendenvandehoop.nl 

 

Dit artikel verschijnt ook in het magazine HOOP van december 2015.

Wilt u dit magazine ontvangen?

Klik dan hier: http://www.vriendenvandehoop.nl/blijfopdehoogte

***

Op 26 december 2015 is er in Vlissingen een kerstsamenkomst georganiseerd voor de gasten van Sta Op Zorg. Hieronder volgt de PowerPoint voor de kersttoespraak (die verkort is gegeven):

Kerstsamenkomst 2015 Licht in de duisternis Sta Op Zorg Zuidpoort Vlissingen

We waren met rond de 100 personen aanwezig op de kerstsamenkomst in twee zalen van de Zuidpoort gemeente in Vlissingen. Er was een uitgebreid kerstdiner, waarvoor een bonnenactie was opgezet voor giftgevers. We willen graag de goede contacten met de christelijke gemeenten in de buurt onderhouden. 

Het inloophuis Het Anker van De Hoop in Vlissingen is tegenwoordig open op maandag en vrijdag, vanaf 10.30 uur tot 15.00 uur.